نگارش در تاريخ سه شنبه 27 ارديبهشت 1390برچسب:اماکن زیارتی , دهکده توریستی , آثار باستانی , جاذبه گردشگری , توسط آراز
روستای زاویه یکی از توابع شهرستان جلفا که حدود دو کیلومتری جنوب هادیشهر واقع شده, یکی از روستاهای قدیمی سیاحتی و زیارتی میباشد.از چند نظر اهمیت ویژه ای دارد, از نظر آب هوائی,معتدل و مطبوع و یکی از قطب های گردشگری منطقه و استان بشمار میرود که دلدادگان و شیفتگان کوه و صحرا در کوچه باغها و در سکوت آرامش کوه های سرسبز روستا در کنار چشمه هائی که از سینه کوه سرازیر است ,خستگی از تن ، ملال از دل می زدایند. از همه مهمتر مذهبی بودن روستا ی زاویه میباشد وجود آرامگاه امامزاده اسماعیل بن حبیب
الله بن موسی کاظم (ع), که همه ساله هزاران زایر و مسافر از مناطق دور و نزدیک در اوقات فراغت و ایام مخصوص در این مکان مقدس روح خود را ذر زلال معنویت صفا داده پیشانی در آستان حضرتش می سایند و همچنین وجود دو اصله درخت چنار در حیاط مسجد (زیارتگاه) باقدمت هزار ساله خود به مسافران و زایران سایه مهر می افکنندو با نسیم نوازشگر شان به مسافران میگویند به خانه خود خوش آمدید
الله بن موسی کاظم (ع), که همه ساله هزاران زایر و مسافر از مناطق دور و نزدیک در اوقات فراغت و ایام مخصوص در این مکان مقدس روح خود را ذر زلال معنویت صفا داده پیشانی در آستان حضرتش می سایند و همچنین وجود دو اصله درخت چنار در حیاط مسجد (زیارتگاه) باقدمت هزار ساله خود به مسافران و زایران سایه مهر می افکنندو با نسیم نوازشگر شان به مسافران میگویند به خانه خود خوش آمدیداین روستا محدود است از شمال به کوههای قره گوز و هرزندات , از شرق با لیوارجان واز غرب و شمال با هادیشهر و (گرگر علیا)
همسایه است .حدود 160 خانوار و700 نفر جمعیت دارد.(آمار خانه بهداشت از این کمتر است)که تقریبا نود درصد مردم آن باسواد هستند دارای لوله کشی آب شرب , تلفن , برق ,و به شبکه جهانی فیبرنوری واینترنت مرتبط است .
این روستا یکی از روستاهای طرح هادی میباشد که در سال 85
فاز اول طرح انجام گرفته از طرف بنیاد مسکن احداث سیل بند از وسط روستا ایجاد گردیده و راههای دوطرف سیل بند اسفالت شده و از طرف اهالی روستا اکثر کوچه ها آسفالت گردیده است .
ادامه مطلب...
نگارش در تاريخ دو شنبه 22 فروردين 1390برچسب:کؤل تپه , آتشکده , زردشت, گردشگری , آثار باستانی , توسط آراز
مطلب زیر توسط آقای مهندس علی فتحعلی زاده علمداری تهیه شده است و عیناً در اینجا آورده میشود ، اگر کسانی به این مطلب توضیحاتی داشته باشند و یا کلاً مطالبی در زمینه آثار باستانی منطقه داشته باشند این وبسایت آمادگی انتشار آنرا دارد . صادقی گرگری
آیا کئول تپه ها آتشکده بودند؟
به منظور پیدا کردن جواب سئوال فوق ابتدا باید دید که منظور از آتشکده چیست ؟
آتشگاه یا آتشکده جایی است که زردشتیان آتش مقدس را در آن نگهداری میکردند . آتشدان جایی است که در آن آتش مقدس افروخته می شد . آتشکده مکان مقدس زردشتیان است که همواره در آن آتش نماینده فروغ ایزدی فروزان است . (6) پرستشگاه زردشتیان که آتش در جای خاصی از آن قرار دارد و بهترین آیین های دینی آنان ، در برابر آتش انجام میگیرد(3) .
آتشکده به معنی خانۀ آتش و آتشخانه اصطلاحا" بر محلی اطلاق میشود که زردشتیان آتش مقدس را در آن نگهداری میکردند . در اوستا واژه ایکه دقیقا" بجای آتشکده بکار برده شده باشد دیده نمیشود ، اما در پهلوی ، آتش مطلقا بمعنی آتشکده آمده است . زردشتیان ایران و هند آتشکده را آذربان و در مهر گویند (2) . در زبان فارسی دری واژه های متعدد آذرکوه ، آتشگاه ، گنبد آذر ، آتشخانه بکار رفته است (4) . نظر به اینکه در آیین مزدسینا آفریدۀ نیک اهورا مزدا ، باید گرامی داشته شود زردشتیان آذر را که همان آتش است موهبت ایزدی دانسته ، شعله آتش را یاد آور فروغ رحمانی خوانده اند و آتشدان فروزان را در پرستشگاه به منزلۀ مهراب قرار داده اند (1).
در میان آتشکده ها در دوران ساسانی سه آتشکده آذر فرنبغ ، آذر گشنسب و آذر برزین اهمیت بسیاری داشت .
به تدریج در شریعت زردشت مقرر شده بود که آفتاب به آتش نباید به تابد بنابر این آتش را در فضای باز نگهداری نکرده اطاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن قرار داشت (1) .
در بخش نهم فر گرد هشتم وندیداد که یکی از بخشهای آخرین اوستای نواست وآنرا نماینده آیینها و داد (قانون) گذاری های مغان ماد میدانند (3) ،
انواع آتش از خانوادگی گرفته تا کوره سفالی گری و گرمابه از 29نوع آتش و چگونگی پاداش کسانی که با آنها رفتار میکنند ، صحبت شده است .
درباره ی آتشکده اطلاعات از دوران ساسانی و بعد در دست است . آتشکده های آن دوران معمولا بنای مکعب گنبد داری بود که طاق نامیده می شد و مقدس ترین ان جایی که اتش در آن نگهداری می شود اتاقی کوچک ومکعب مستطیل شکلی است به نام گنبد در اصطلاح زردشتیان ایران و آتشگاه در اصطلاح زردشتیان هندوستان که اولی در زبان پهلوی نیز رایج است (4).آتشکده های قدیم یزد و کرمان دارای اتاقی بزرگ است به نام گهنیار خانه مهراب که واژه مهراب خود از ذین مهر پرستی مانده است . آتشدان در گودی بالای ستونی گرد و سفالی ، در قدیم سنگی بنام مغرب در کرمان ، کلّک در یزد و آدُخش در شریف آباد اردستان ، در زیر قپه ای نهاده شده است . اکنون که منظور از آتشکده معلوم و روشن شد باید دید انواع سوخت آنها چیست ؟
آتشکده های دایمی در مناطق و محلهایی قرار داشتند که منابع گاز در آنجا موجود بود که در اثر حوادث زمینشناسی پ.سته جداره زمین ترک و درز پیدا کرده و گاز سوختنی به سطح بیرونی زمین نشت و در اثر عوامل مختلف از جمله صاعقه ، آتش گرفته و با اکسیژن می سوخت در مورد یکی از آنها واقع در آذربایجان شمالی یا جمهوری آذربایجان در کتاب البلدان که در زمان ناصر الدین شاه نوشته شده چنین آمده است :
ادامه مطلب را بخوانید......
ادامه مطلب...
تبادل لینک هوشمند