این شعر از آقای مسعود وطنی میباشد

گرگرکجاست؟

شرق آزربایجان بخشی به نام گرگراست...

یعنی آن استان راچشم وچراغش گرگراست...

مردمش مهمان نواز وباسواد و نکته سنج...

نصف دانشگاه تبریز بچه هایش گرگراست...

در مرام اهرمزدا اسمش اسم اعظم است...

بر در مجلس نوشته ان نشان گرگراست...

رد شوی از دره دیز بینی یقین رضوان را...

درمیان شهرها هم باصفایش گرگراست..

میهمان آید زگنجه نخجوان و اوردوباد...

میهمانان راعموما میزبانش گرگراست...

مردمانش صاحب نام است در منطقه...

شرق ایران را ز اول مرزبانش گرگراست...

رشد فکری می دهد بر بچه های منطقه...

هم معلم دکتر و استادیارش گرگراست...

افتخار است بهر هرکس اهل گرگر بودنش...

حومه رود ارس رادلربایش گرگراست...

رو به جلفای ارس ان معدن سرشار را...

بر تمام منطقه مشگل گشایش گرگراست...

رو علمدارش ببین ان باغ های با صفا..

ان محل با صفا رادوستانش گرگراست...

اب ان رود ارس از غرب روانگردد به شرق...

هم مسیر اب را دریا کنارش گرگراست...

گر نبیند هرکسی باور کجا خواهد نمود...

کل ایران را بگردی با صفایش گرگراست...

فاش گوید گرگری درگفته هایش نبود ریا...

گرگری را هر زمان روح وروانش گرگراست..